Rehabilitacja po złamaniu kłykcia bocznego kości piszczelowej. W leczeniu złamań kości piszczelowej szczególnie ważna jest odpowiednia rehabilitacja i zastosowanie odpoczynku od aktywności ruchowej. Do czasu zrostu kostnego kończyny nie należy obciążać, a jednocześnie ważne jest jak najwcześniejsze uruchomienie stawu kolanowego ryglowanego. 2. Zespolenie kości ramiennej gwoździem Rusha wymaga kilkutygodniowego unieruchomienia, co powoduje trwałe ograniczenie ruchów w stawie ramiennym i łokciowym. SŁOWA KLUCZOWE: złamanie trzonu kości ramiennej, zespolenie śródszpikowe, gwóźdź ryglowany. Summary Introduction and aim. Złamanie łokcia . Silny uraz łokcia po upadku może skutkować złamaniem kości tworzących staw łokciowy nawet u młodych osób. Złamania nadkłykciowe kości ramiennej występują zwykle po upadku z własnej wysokości, natomiast złamania obejmujące powierzchnię stawową stanowią raczej skutek działania urazu o wysokiej energii (wypadki komunikacyjne, wypadki przy pracy z maszynami). Ból i opuchlizna - jednym z głównych objawów złamania kości śródstopia jest ostry ból w centralnej części stopy. Ból może być intensywny, zwłaszcza podczas chodzenia lub stawiania stopy na ziemi. Ponadto, złamanie często prowadzi do opuchlizny, co jest wynikiem uszkodzenia tkanek miękkich. Złamanie nasady bliższej kości ramiennej. Bardzo proszę szanowne Koleżanki i Kolegów o pomoc: tydzień temu złamałam nasadę bliższą kości ramiennej w wyniku upadku wskutek poślizgnięcia się. Złamanie zaopatrzono operacyjnie (rtg w załączeniu). Przed operacją 18-03-2023 13:40 Jestem pięć lat po wypadku komunikacyjnym .miałem złamaną miednicę w kilku miejscach oraz kość łonową. Kości zostały zespolone trzema śrubami. Czy trzeba usunąć te śruby? Witam.mam trójkostkowe złamanie stawu skokowego. Kości zespolone operacyjnie śrubami i płytkami. mija już 3 tygodnie od operacji, nogą jest w szynie EZWuF. Złamania stawowe poszczególnych stawów kończyny górnej Staw łopatkowo-ramienny – staw kulisty łączy kończynę górną z obręczą barkową. Utworzony jest z panewki stawu znajdującej się w górnym odcinku bocznego brzegu łopatki na jej kącie bocznym, oraz kulistej głowy kości ramiennej. Panewka jest mała i płaska, pogłębiona przez przyczepiający się do jej brzegów obrąbek stawowy, zaś głowa duża i okrągła. Taka budowa zapewnia dużą swobodę ruchów stawu we wszystkich płaszczyznach. Staw otacza torebka stawowa wzmocniona przez więzadło kruczo ramienne i więzadła obrąbkowo- ramienne górne, środkowe i dolne. Torebka jest dodatkowo wzmocniona przez ścięgna mięśni obłego mniejszego, podgrzebieniowego, nadgrzebieniowego i podłopatkowego które dodatkowo zabezpieczają staw tworzą tzw. pierścień rotatorów. Pełny zakres ruchów w tym stawie jest możliwy poprzez współruchy stawów barkowo-obojczykowego, obojczykowo-mostkowego oraz łopatkowo- piersiowego. Złamanie panewki łopatki jest rzadkie występują wokoło 10% złamań łopatki. Do złamania dochodzi najczęściej w wyniku urazów o dużej energii, upadek na wyciągniętą rękę, w wypadkach komunikacyjnych. Występują złamania krawędzi panewki w następstwie uderzenia głowy kości ramiennej w panewkę. Często towarzyszy im zwichnięcie głowy kości ramiennej, złamania poprzeczne lub skośne dolnej połowy panewki, złamania górnej części panewki, biegnące ku górze i obejmujące wyrostek kruczy, złamania poprzeczne biegnące poziomo przez panewkę do przyśrodkowego brzegu panewki, złamania z rozkawałkowaniem powierzchni stawowej. Złamania stawowego końca kości ramiennej stanowią około 4-5% wszystkich złamań. U ludzi młodych do złamań dochodzi w wyniku urazu o dużej energii, w wieku podeszłym w wyniku urazów niskoenergetycznych najczęściej w wyniku upadku. W złamaniach tych głównym problemem jest unaczynienie odłamów kostnych, których uszkodzenie daje ryzyko wystąpienia jałowej martwicy głowy kości ramiennej. W złamaniach czterofragmentowych w większości przypadków dochodzi do przerwania unaczynienia tętniczego głowy. Jednak w niektórych konfiguracjach złamań istnieją śródkostne anastomozy naczyniowe, które pozwalają na wystarczające unaczynienie aby uniknąć martwicy głowy kości ramiennej. W diagnostyce wymagane są zdjęcia rtg w pozycjach a-p, bocznej i pachowej. W zaawansowanych złamaniach tomografia komputerowa. Dokładna ocena radiologiczna pozwala na oszacowanie rokowniczo korzystnych sytuacji pozwalających uniknąć jałowej martwicy głowy: jeżeli odłam obejmujący głowę kości ramiennej rozciągający się po stronie przyśrodkowej na nasadę jest większy niż 8 mm można przypuszczać, że została zachowana tętnica łukowata, która może zapewnić odpowiednie unaczynienie głowy. Innym problemem w tych złamaniach jest zła jakość kości zwłaszcza u pacjentów starszych, co stwarza duży problem w operacyjnej stabilizacji odłamów. Osteoporotyczna głowa kości ramiennej jest pusta w środku i jest porównywana do wydmuszki jajka. W praktyce klinicznej posługujemy się obecnie dwoma podziałami złamań. Klasyfikacja wcześniejsza wg Neera i obecna według AO. Klasyfikacja Neera oparta jest na ilości fragmentów złamania, stąd też wyróżniamy złamania dwu, trzy, czterofragmentowe. Klasyfikacja AO dzieli złamania bliższego końca kości udowej na 3 typu A, B, C. Klasyfikacja Neera pokrywa się z klasyfikacją AO, która jest bardziej precyzyjna, gdzie poszczególne złamania zostały uszeregowane od najprostszych i najlepiej rokujących, aż do najbardziej skomplikowanych o najgorszym rokowaniu. Złamanie typu A obejmuje złamania pozastawowe, jednoogniskowe i odpowiada złamaniu dwufragmentowemu wg Neera, typ B to złamanie pozastawowe tzw. dwuogniskowe i odpowiada złamaniu trójfragmentowemu, typ C obejmuje złamania przechodzące przez szyjkę anatomiczną kości ramiennej, upośledza ono unaczynienie głowy kości ramiennej i nazwane jest już złamaniem stawowym. Odpowiada ona złamaniu czterofragmentowemu wg Neera. Każde ze złamań typu A, B, C posiada grupy oznaczone cyframi 1,2,3, i podgrupy również oznaczone cyframi 1, 2, 3. Złamania typu A: grupa A1 (Ryc. 5a i b) obejmuje złamania guzka większego lub mniejszego, A2 (Ryc. 6a i b) złamania szyjki chirurgicznej z impakcją odłamów w obrębie przynasady, A3 ( i b) złamania szyjki chirurgicznej bez impakcji odłamów w obrębie przynasady. Typ B obejmuje następujące grupy B1 (Ryc. 8a i b) złamanie guzka większego lub mniejszego wraz ze złamaniem szyjki chirurgicznej z impakcją odłamów w obrębie przynasady; B2 (Ryc. 9a i b) obejmuje złamania guzka większego lub mniejszego ze złamania szyjki chirurgicznej bez impakcji odłamów w obrębie przynasady; B3 ( a i b) złamanie pozastawowe, dwuogniskowe z towarzyszącym zwichnięciem w obrębie stawu łopatkowo-ramiennego. Typ C obejmuje grupy C1 (Ryc. 11a i b) złamanie z niewielkim przemieszczeniem głowy kości ramiennej, C2 (Ryc. 12 a i b) złamanie szyjki anatomicznej kości ramiennej z zaznaczonym przemieszczeniem z impakcją odłamów. Złamanie to jest stabilne mimo znacznego stopnia rozkawałkowania odłamów bliższego końca kości ramiennej. C3 (Ryc. 13a i b) złamania ze znacznym przemieszczeniem i zwichnięciem w stawie łopatkowo-ramiennym. Wraz ze złożonością tych złamań wzrasta ryzyko wystąpienia jałowej martwicy głowy kości ramiennej. Powikłania te rzadko występują w złamaniach grupy A1, a praktycznie zawsze w grupie C3. Dokładna ocena pacjenta, jego aktywności połączona z klasyfikacją złamania stanowi podstawę do podjęcia decyzji klinicznych. Inne będzie podejście u osoby starszej mało aktywnej o niewielkich wymaganiach ze złamaniem np. C2 a inne u młodego aktywnego chorego z dużymi oczekiwaniami. I tak zespolenia wewnętrzne nawet te najnowsze płytkowe ze stabilizacją kątową, czy implantami przeznaczonymi do zespoleń bliższego końca kości ramiennej nie sprawdzają się u chorych starszych z osteoporozą, gdzie często dochodzi do destabilizacji zespolenia. Często powodzenie zabiegu zależy od dokładnej rekonstrukcji pierścienia rotatorów, od właściwego położenia guzków w stosunku do siebie i do trzonu kości ramiennej, a kluczem do powodzenia w trudnych złamaniach jest dobra jakość kości.( Tile) Złamanie nasady bliższej kości ramiennej możemy zapisać kość 1, segment 1, typ np. A, grupa 1, podgrupa 1 ( co oznacza nasada bliższa kości ramiennej, złamanie guzka większego lub mniejszego wieloodłamowe z przemieszczeniem. Za złamania bez przemieszczenia uważamy złamania z przemieszczeniem do 1 cm, oraz przemieszczeniem rotacyjnym do 45o. Złamania stawu łokciowego Łokieć jest stawem zawiasowym z jedną osią rotacji, która nie jest prostopadła do długiej osi kończyny, lecz ma około 4-8oodchylenia walgizacyjnego (Ryc. 14a i b). Jest stawem złożonym na który składa się staw łokciowy- ramienny i promieniowo-główkowy. Staw łokciowo-ramienny jest stawem zawiasowo-obrotowym w którym wyrostek łokciowy obraca się na bloczku kości ramiennej. Staw promieniowo- główkowy odpowiada głównie za rotację przedramienia i ma niewielki wpływ na zginanie i prostowanie łokcia. Koniec dalszy kości ramiennej jest spłaszczony i rozszerza się na boki i jest zaokrąglony na końcu. Ten zaokrąglony koniec ma powierzchnie stawowe oraz powierzchnie nie tworzące stawu. Część stawowa tworzy staw z kością łokciowa i promieniową. Część boczna- główka w części przedniej i dolnej jest pokryta chrząstka stawową i tworzy staw z głową kości promieniowej. Bloczek znajduje się przyśrodkowo, jest większy i całkowicie pokryty chrząstką stawową i tworzy staw z kością łokciową. Część kości ramiennej znajdująca się nad bloczkiem tworzy z przodu dół dla wyrostka dziobiastego, z tyłu dół wyrostka łokciowego. Po obu stronach dołów znajdują się kolumny kostne, które mają duże znaczenie w operacyjnym leczenia złamań. Kolumna przyśrodkowa jest większa od bocznej i na przekroju ma kształt trapezu, podczas, gdy mniejsza kolumna boczna na przekroju ma kształt owalny (Ryc. 15). Nadkłykieć przyśrodkowy jest przedłużeniem kolumny przyśrodkowej i na tylnej powierzchni posiada bruzdę dla nerwu łokciowego. Staw łokciowy dzięki swej budowie jest stawem zbornym i stabilnym. Staw ten wzmocniony jest stabilizatorami biernymi do których zaliczamy kompleks więzadeł obocznych przyśrodkowych przyczepiających się na nadkłykciu przyśrodkowym i kompleks więzadeł obocznych bocznych przyczepiających się na nadkłykciu bocznym. Złamania nasady dalszej kości ramiennej dzielimy na złamania proste przynasadowe typu A, częściowo stawowe typu B i skomplikowane całkowicie stawowe typu C. Złamania nadkłykci pozastawowe typu A Złamanie nadkłykcia bocznego rzadko występuje u dorosłych, może wystąpić przy zwichnięciach tylnych i tylno-bocznych stawu łokciowego. Częściej występuje u dzieci, gdzie ulega złamaniu awulsyjnemu i może ulec obrotowi o 180 stopni. Złamania nadkłykcia przyśrodkowego najczęściej występuje u dzieci jako złamanie awulsyjne, ale może wystąpić również u dorosłych jako wynik urazu bezpośredniego Złamania typu B Złamania kłykcia bocznego jest złamaniem stawowym. Szczelina złamania przechodzi na stronę przyśrodkową i obejmuje część bloczka. Wymaga dokładnego nastawienia i zespolenia, aby zapewnić prawidłową funkcję stawu. Złamanie główki kości ramiennej (Ryc. 16a i b) – główka jest zaokrągloną częścią kłykcia bocznego w całości pokryta chrząstką bocznego. Głowa kości promieniowej obraca się na przedniej powierzchni stawowej główki, przy stawie ustawionym w zgięciu. Występuje częściej w wieloodłamowych złamaniach nadkłykciowych niż jako uraz izolowany przy uderzeniu głowy kości promieniowej w główkę kości ramiennej przy zgiętym łokciu. Po złamaniu główka stanowi wolne ciało chrzęstno-kostne w stawie. Wymaga zespolenia przy dużym fragmencie i usunięcia fragmentu małego. Złamania typu C całkowicie stawowe Złamania nadkłykciowe występują w około 4,3o złamań. U osób młodych w wyniku urazu o dużej energii u osób starszych w wyniku upadku na łokieć ustawiony w zgięciu. Występują złamania nadkłykciowe typu T , H, Y z rozkawałkowaniem odłamów lub bez rozkawałkowania ( i b). Mogą współistnieć ze złamaniami kości ramiennej, promieniowej lub łokciowej oraz z urazami innych okolic ciała. Złamania te wymagają leczenia operacyjnego zgodnie z zasadami leczenia złamań stawowych. Złamanie wyrostka łokciowego Łokieć jest podskórną strukturą kostną, przez co jest narażony na urazy, zwłaszcza złamania. Jest szczególnie podatny na uraz bezpośredni, a wszystkie złamania wyrostka łokciowego są złamaniami śródstawowymi. Złamania stawu łokciowo ramiennego z przemieszczeniem stanowią zagrożenie dla stabilności łokcia. Wcięcie bloczkowe kości łokciowej daje właściwą stabilność stawu łokciowo-ramiennemu, a wyrostki łokciowy i dziobiasty zapobiegają zwichnięciu ku przodowi i tyłowi, zaś głowa kości promieniowej służy jako wtórny stabilizator przeciwko naciskowi walgizacyjnemu. Złamanie wyrostka łokciowego występuje z urazu bezpośredniego i wtedy może dojść do wklinowania wyrostka łokciowego w dalszy odcinek kości ramiennej, co może doprowadzić do rozkawałkowania i wgniecenia fragmentu kości. Do urazu pośredniego dochodzi przy upadku na wyciągniętą rękę w połączeniu z silnym skurczem mięśnia trójgłowowego, jest to złamanie awulsyjne. Występuje wtedy zazwyczaj złamanie poprzeczne lub krótkie skośne. Klasyfikację złamania opartą na sposobie leczenia podał Schatzker (Ryc. 18). W klasyfikacji tej wyróżnia złamania poprzeczne (Ryc. 19a i b), poprzeczne z wklinowaniem, skośne, złamania z rozkawałkowaniem (Ryc. 20a i b), skośne dystalne, oraz złamania ze zwichnięciem. Złamaniu temu może towarzyszyć złamanie wyrostka dziobiastego. Złamania wyrostka łokciowego jako złamania stawowe wymagają leczenia, którego celem jest przywrócenie stabilności stawu, jego siły i zakresu ruchów przy minimalnych powikłaniach. Złamanie głowy kości promieniowej Do złamań głowy kości promieniowej dochodzi w większości w wyniku upadku na wyprostowana kończynę górną. Wtedy siła upadku zostaje przeniesiona przez kość promieniowa na staw łokciowy w którym dochodzi do zderzenia głowy kości promieniowej z główka kości ramiennej. Uszkodzeniu może ulec nie tylko głowa kości promieniowej, ale także główka kości ramiennej. Złamanie głowy kości promieniowej może wystąpić również w wyniku działania siły koślawiącej staw łokciowy przy złamaniu wyrostka łokciowego. W tych przypadkach ulega przerwaniu więzadło poboczne przyśrodkowe co prowadzi do całkowitej niestabilności stawu łokciowego. Klasyfikacja złamania Wyróżnia się 3 typy złamań głowy kości promieniowej: Typ I złamanie z rozszczepieniem – powstaje prosty przemieszczony lub nieprzemieszczony odłam z rozszczepienia głowy, Typ II złamanie z wgnieceniem – część głowy i szyjki pozostaje nieuszkodzona, część objęta złamaniem jest odchylona i wgnieciona z różnym stopniem rozkawałkowania. Typ III złamanie ze znacznym rozkawałkowaniem – żadna część głowy czy szyjki nie pozostaje w ciągłości z głównym odłamem. Występuje znaczny stopień rozkawałkowania głowy (Ryc. 21a i b). Wszystkie te złamania wymagają leczenia, którego celem jest zachowanie ruchu zgięcia i wyprostu w stawie łokciowym, supinacji i pronacji przedramienia, a w przypadku złożonych złamań ze zwichnięciem stawu łokciowego zachowanie jego stabilności. Staw promieniowo-nadgarstkowy: Staw promieniowo- nadgarstkowy – zbudowany jest z dalszej nasady kości promieniowej oraz kości nadgarstka a głównie kości łódkowatej i księżycowatej. Powierzchnię stawową dalszego odcinka kości promieniowej tworzą zagłębiona powierzchnia stawowa dla kości łódkowatej ( fossa scaphoidalis), pogłębiona powierzchnia stawowa dla kości księżycowatej ( fossa lunata) i wcięcie esowate dla kości łokciowej ( incisura sigmoidalis). Koniec dalszy kości łokciowej jest pokryty trójkątnym kompleksem włóknisto- chrzęstnym zwanym chrząstką trójkątną (triangular fibrocartilage complex) ( Jest to specjalna struktura składająca się w części ze struktury chrząstnej, w części ze struktury więzadłowej. Przyczepia się ona do wyrostka łokciowego oraz do owalnego zagłębienia u podstawy wyrostka i głowy kości łokciowej. Ten kompleks chrzęstno- więzadłowy wraz z częścią dystalną błoną międzykostnej są najważniejszym pierwotnym stabilizatorem DRUJ ( Distal Radio-Ulnar Joint), zaś głowa kości łokciowej jest jego zwornikiem. Ręka i dystalny odcinek kości promieniowej działają jako jeden twór podczas supinacji i pronacji, wykonując rotację wokół głowy kości łokciowej. To działanie stabilizuje łokciowa grupa więzadeł tzw. trójkątny kompleks włóknisto-chrzęstny. Dalsza powierzchnia stawowa kości promieniowej na zdj. a-p jest nachylona promieniowo średnio 23°, na zdjęciu bocznym nachylona dłoniowo średnio 11°, długość kości promieniowej jest o 12 mm większa od k. łokciowej, zaś wariancja kości łokciowej jest mniejsza od 2mm ( jest to różnica wysokości pomiędzy powierzchnia stawową księżycowatą a dalszą powierzchnia stawową głowy kości łokciowej) ( Ryc. 23 a, b, c). W obrębie dalszego końca kości przedramienia wyróżniamy 3 kolumny ( Rikli, Ragazzoni), co pozwala na rozróżnienie znaczenia poszczególnych struktur anatomicznych dla funkcji nadgarstka (Ryc. 24). Wyróżniamy kolumny: promieniową, pośrodkową i łokciową. Każda z tych kolumn odpowiada za inny ruch w obrębie nadgarstka. Kolumnę promieniową tworzy powierzchnia stawowa końca dalszego kości promieniowej, łączy się z kością łódeczkowata i odpowiada za ruchy abdukcji i addukcji ( zgięcie promieniowe i łokciowe), Kolumna pośrodkowa obejmuje pozostałą część powierzchni stawowej kości promieniowej, łączy się z kością księżycowatą i odpowiada za ruchy zgięcia i wyprostu. Kolumna łokciowa obejmuje koniec dalszy kości łokciowej i odpowiada za ruchy pro i supinacji nadgarstka. W diagnostyce złamań wykorzystujemy zdjęcia radiologiczne a- i boczne dla złamań prostych pozastawowych. Złamania złożone i złamania stawowe wymagają wykonania tomografii komputerowej. Największe obciążenia przenosi kolumna pośrodkowa. Szczególnej uwagi wymagają złamania wgnieceniowe typu die-punch , ze względu na późniejszą funkcję dalszego stawu promieniowo-łokciowego (DRUJ). W stawie promieniowo-garstkowym wyróżniamy złamania (Ryc. 25a, b, c): pozastawowe dalszego końca kości promieniowej typu Collesa, Smitha ( Ryc. 26), oraz złamania śródstawowe: Bartona dłoniowe i grzbietowe ( Ryc. 27), śródstawowe złamanie wyrostka rylcowatego (Ryc. 28), złamanie typu die-punch- wgnieceniowe złamanie powierzchni stawowej dla kości księżycowatej, złamania śródstawowe wieloodłamowe kości promieniowej ze złamaniem kości łokciowej, złamania dużego fragmentu wyrostka rylcowatego k. łokciowej z uszkodzeniem chrząstki trójkątnej (29), złamania kości łódeczkowatej oraz złamania typu Galleazzi ( złamanie 2/3 dalsze kości promieniowej z oderwaniem trójkątnej chrząstki włóknisto chrzęstnej z głowy kości łokciowej i podwichnięciem lub zwichnięciem DRUJ). ( Złamania kości łódeczkowatej Kość łódeczkowata znajduje się w I rzędzie kości nadgarstka i jest ważnym połączeniem między I a II rzędem kości nadgarstka. Łączy się stawowo z dalszym odcinkiem kości promieniowej, kością księżycowatą, główkowatą, wielokątną większą i wielokątną mniejszą. Jest w całości pokryta chrząstką szklistą. Unaczyniona przez dwie gałęzie tętnic grzbietową unaczyniającą ja w 70-80% i brzuszną dająca od 20-30% wewnętrznego unaczynienia. Typowym mechanizmem urazu jest upadek na dłoń z dewiacją promieniową nadgarstka. W tej pozycji kość łódeczkowata uderza w kość promieniową doprowadzając do złamania. W tej pozycji 80% złamań występuje w talii kości łódeczkowatej ( 10-20% w biegunie bliższym, 5% w biegunie dalszym i guzowatości (Ryc. 32a,b) , Ze względu na unaczynienie i brak okostnej złamania trudno się goją i wymagają długiego czasu do wygojenia. Występuje również wiele powikłań w postaci braku zrostu, stawu rzekomego, czy jałowej martwicy kości. W diagnostyce radiologicznej wymagane są zdjęcia celowane na kość łódeczkowatą, oraz tomografia komputerowa. Złamania z przemieszczeniem i niestabilne wymagają leczenia operacyjnego. Złamania bez przemieszczenia można leczyć zachowawczo w przedłużonym unieruchomieniu opatrunkiem gipsowym w specjalnej pozycji. Stawy śródręczno-nadgarstkowe I staw śródręczno- nadgarstkowy Jest to staw siodełkowy, który utworzony jest przez nasadę bliższą I kości śródręcza i kość wielokątną większą. Stabilność stawu zapewnia 5 więzadeł : przednie dłoniowe, tylne skośne, grzbietowe promieniowe i przednie i tylne śródstawowe. Do nasady bliższej po stronie promieniowej przyczepia się ścięgno mięśnia odwodziciela kciuka długiego, przywodziciel kciuka i mięśnie międzykostne. Do złamań stawowych tego stawu zaliczamy złamanie typu Bennetta i Rolanda Złamanie typu Bennetta powstaje podczas upadku na częściowo zgięty kciuk, a kość śródręczna jest obciążona osiowo. W rezultacie dochodzi do złamania części dłoniowo-łokciowej nasady bliższej I kości śródręcza, która pozostaje w stawie ( tzw. fragment stawowy Bennetta) (Ryc. 33). (, podczas gdy pozostała część kości śródręcza przemieszcza się grzbietowo, proksymalnie i promieniowo pociągany przez adductor pollicis i abductor pollicis longus. Złamanie Rolando ma podobny mechanizm urazu i ma różny stopień złamań wieloodłamowych nasady bliższej kciuka, pośród których wyróżnia się fragment dłoniowy, grzbietowy i centralny (Ryc. 34). W tym typie złamania odwodziciel długi kciuka przez pociąganie może przemieszczać zarówno fragment grzbietowy jak i trzon I kości śródręcza. Złamania z przemieszczeniem są zwykle niestabilne i trudne do nastawienia i stabilizacji metodą zamkniętą. Wymagają one leczenia operacyjnego. Złamania stawów międzypaliczkowych bliższych i dalszych są w większości złamaniami awulsyjnymi z przemieszczeniem i wymagają anatomicznego nastawienia i stabilnego zespolenia w zależności od złamania odpowiednimi płytkami, czy samymi śrubami Piśmiennictwo: Schatzker J., Tile M.: Principles of Internal Fixation in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005;3-31 Müller ME, Allgöwer M, Willeneger H.: Manual ofInternal Fixation 3rd edition, Springer Verlag, Berlin Heidelberg, New York 1991. Schatzker J.: Fractures of the Distal End of the Humerus in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005: 103-121 Tile M.: Fractures of the Proximal Humerus in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005:57-89 Schatzker J.: Fractures of the Olecranon in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005: 123-129 Schatzker J.: Fractures of the Radial Head in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005: 131-135 Axelrod Fractures of the Distal Radius in The Rationale of Operative Fracture Care Springer 2005: 167-189 Polecamy nasz nowy kurs: Kręgosłup "za biurkiem" Rehabilitacja po złamaniu łokcia- wstęp Złamania w obrębie łokcia są dość powszechne. Warto o nich mówić, ponieważ wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy, jak ważna w tym przypadku jest rehabilitacja. Niestety zdarzają się jeszcze sytuacje, gdzie lekarze nie kierują pacjentów na zabiegi, albo przepisują tylko fizykoterapię i ćwiczenia grupowe. Ze względu na kolejki w NFZ terapia rozpoczyna się zbyt późno. Wszystkie te elementy powodują, że część pacjentów ma problem z odzyskaniem pełnej ruchomości stawu. Łokieć to obszar, na którym znajdują się aż 3 współpracujące ze sobą stawy: ramienno-promieniowy, ramienno-łokciowy i promieniowo-łokciowy bliższy. Dzięki tym trzem połączeniom w łokciu mamy możliwość wykonywania ruchów w dwóch kierunkach: zgięcie i wyprost oraz pronacje i supinacje. Do złamania może dojść w każdej z trzech kości, bliżej lub dalej powierzchni stawowych. Dodatkowo podczas urazu może dojść do zwichnięcia stawu, uszkodzenia nerwów i naczyń. Dokładna analiza uszkodzeń do jakich doszło podczas wypadku, jest bardzo istotna, ponieważ warunkuje dalsze postępowanie. W przypadku niepowikłanych, stabilnych złamań wystarczy kilkutygodniowe unieruchomienie, w wielu przypadkach niezbędna okazuje się jednak operacja. Rehabilitacja po złamaniu łokcia jest zależna od wielu czynników. W większości przypadków zaczynamy ją w pierwszych tygodniach po urazie lub po zabiegu operacyjnym. Konsekwencje zbyt późnej rehabilitacji po złamaniu łokcia Ograniczenia ruchomości są głównym powikłaniem złamań w obrębie łokcia, dlatego już w pierwszych tygodniach staramy się wprowadzić ruch. W początkowym etapie niezbędna jest pomoc rehabilitanta, który wprowadzi bezpieczne ćwiczenia i pracę manualną. Warto wiedzieć, że stawy łokcia bardzo szybko ulegają usztywnieniu, dużo szybciej niż inne stawy. Przyczyną jest specyficzna budowa łokcia, który jak już wiemy, składa się z 3 stawów. Ich budowa jest kongruentna, co oznacza, że powierzchnie stawowe są dobrze do siebie dopasowane. Torebki stawowe są ścisłe, dlatego niezbędne jest wprowadzenie technik manualnych. U niektórych pacjentów odzyskanie ruchomości jest szczególnie trudne. Zazwyczaj przyczyną są tu pewne cechy osobnicze danej osoby polegające na sztywniejszej wrodzonej budowie stawu, co z powodów genetycznych ma miejsce częściej u mężczyzn. Najcięższe ograniczenia ruchomości zdarzają się u pacjentów, którzy zostają zaopatrzeni w gips lub ortezę na więcej niż 4 tygodnie. Znając zagrożenia, obecnie lekarze robią wszystko, aby maksymalnie skracać czas unieruchomienia. Rehabilitacja po złamaniu łokcia- jak powinna wyglądać? Jak już wiemy, rehabilitacje powinniśmy zacząć jak najszybciej. Decyzję o rozpoczęciu rehabilitacji podejmuje lekarz. Następnie udajemy się do fizjoterapeuty, który na podstawie zdjęcia RTG i badania stawu ustala plan terapii. Przydatne są także podstawowe informacje i wskazówki od lekarza prowadzącego. Pamiętajmy, że najskuteczniejszą formą przywracania sprawności stawu łokciowego jest terapia manualna, czyli różne techniki wykonywane przez fizjoterapeutę bezpośrednio na naszym stawie. Warto szukać wykwalifikowanych terapeutów, którzy ukończyli specjalistyczne kursy np. metody Kaltenborn, Cyriax, Muligan, IAOM. Pomocne są tzw. techniki tkanek miękkich np. manipulacje powięziowe. Dodatkowo rehabilitant zaleca ćwiczenia domowe np. naprzemienne zginanie i prostowanie łokcia. W późniejszym etapie rehabilitacji uczę moich pacjentów wykonywania automobilizacji stawu z pasem. W warunkach domowych warto wprowadzić także techniki flossingu. Ćwiczenie polega na owijaniu stawu specjalną ciasną, elastyczną taśmą i wykonywaniu naprzemiennych ruchów łokcia. Technika jest bardzo dobrym sposobem walki z obrzękiem, bólem i ograniczeniem zakresu ruchu. Często zapisywane zabiegi fizykoterapeutyczne np. prądy, laser czy pole magnetyczne mogą być tylko dodatkiem do terapii, nie pomogą przywrócić sprawności stawu. 49 odpowiedzi Dzień dobry. Doznałam złamania nadkłykciowego kości ramiennej. Lekarz założył mi gips od barku do palców na 2 tygodnie (pod kątem 90 stopni),a następnie po 2 tygodniach została mi założona orteza od barku do łokcia. Ręka wisi luzno na temblaku pod kątem ok 20-30 stopni. Jest ona moim zdaniem totalnie nieustabilizowana, a kości się jeszcze nie zrosły. Z każdym moim ruchem czuję jak o siebie ocierają. Czy lekarz postąpił słusznie dobierając mi taki opatrunek? Czy nie przeszkodzi to w prawidłowym zroście kości? Czy ręka powinna tak swobodnie wisieć przy tego typu złamaniu? Dodam, że jest to złamanie bez przemieszczenia. Pozdrawiam. Dzień dobry. Chciałem zapytać o zagadnienie “zwapnienia torebki stawowej” w łokciu. Złamanie wyrostka, blacha łącząca i stabilizująca odłamki, długi okres w longecie, potem orteza i “niech Pan sobie jakoś tam rusza”, a potem zdziwienie, że ręka nie zgina się więcej niż 90 stopni. A potem pół roku różnych rehabilitacji w różnych “ośrodkach rehabilitacyjnych”. Wyprost się poprawił, ale zgięcie, ani w ząb. Rehabilitanci zwalali na blachę. Ortopedzi (dwóch różnych) po oglądaniu USG, na… zwapnienie torebki stawowej. Rehabilitanci mówili, żeby iść na operację usunięcia blachy, jeden ortopeda żeby iśc na operację “uwolnienia stawu” (jakieś nacięcie torebki stawowej i coś tam…). Drugi ortopeda “operacja owszem, ale jeśli to blacha coś narusza, to najpierw blachę, a potem pomyślimy o nacinaniu torebki”. Po roku od złamania doczekałem się operacji wyjęcia blachy. A tam, chirurg widzący wszystko na bieżąco, po operacji powiedział, że jest jakieś “skostnienie/usztywnienie torebki” ale to można — falą uderzeniową “rozmiękczyć”. Jak widzimy co lekarz to opinia 🙂 To w ramach statystyk zbieram opinię z większej ilości źródeł 🙂 Jak Pani myśli, czy po roku od złamania, można jeszcze ‘naprawić’ rehabilitacją zwapnioną torebkę stawową? Wszystko zależy od tego jak dużę jest te skostnienie, jaki obszar obejmuje. Jeżeli jest tak duży problem z ruchomością od początku i rehabilitacja nie pomagała, możliwe, że trzeba będzie wykonać zabieg. Jest duża szansa, że zabiegi będą przynosić tylko niewielką poprawę. Aczkolwiek ciężko mi dokładnie się wypowiedzieć, jeśli nie widzę łokcia. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Er Mialam Uraz Lewej Reki i 7 Dni Szyne z Gipsen. Potem rechabilitacja 6 Razy Ale reka nie jest Prosta jak Prawa reka. Czy oplaca sie dalsza rechabilitacja 6 Razy, Czy to Cos zmieni minelo juz 4 Miesiace. W styczniu przy ostatniej wizycie , ortopeda stwierdzil ze pieknie sie zrasta Ale reka w lokciu nie Bedzie troche Zgieta. Witam, Rehabilitacja po złamaniu łokcia zazwyczaj wymaga dłuższej pracy niż 6 spotkań. Oczywiście nie wiem nic o Pani przypadku oraz o rodzaju rehabilitacji, jaką Pani odbyła. Myślę, że zawsze warto walczyć, a 4 miesiace po urazie to jeszcze dobry czas. W niektórych przypadkach pacjenci potrzebują kilka miesięcy rehabilitacji, a 6 spotkań to stanowczo za mało. Pozdrawiam Dzien dobry. Dokładnie 18 sierpnia 2021r uległem wypadkowi po którym stwierdzono pęknięcie głowy kości promieniowej (już po raz 3 w tej samej ręce bez ingerencji chirurgicznej) po 2,5 miesiąca ręka doszła do sprawności, ale niestety przed wczoraj w pracy przy podnoszeniu ciężkiego przedmiotu nagle jak by nastąpiła blokada w lokciu a mianowicie nie mogę wyprostować ani zgjąć do końca ręki bo czuje mocny ból. Po wykonaniu badań w szpitalu tj jest rtg i mri lekaz nie stwierdził żadnych uszkodzeń i stwierdził żebym tydzień ponosił rękę w chuscie i po tym okresie zaczął ćwiczyć rękę. Proszę o pomoc czy to odpowiedni sposób na leczenie a pozatym co może powodować mój problem? Dziękuję i Pozdrawiam serdecznie Witam, Musi być jakaś przyczyna blokady. Ciężko mi coś więcej powiedzieć, jeśli nie widzę łokcia. Na pewno dokładna analiza MRI powinna pokazać problem. Jakie mogą być powody takiej blokady? Ciało wolne w stawie, uszkodzenie struktur stawu i stan zapalny, ktory pojawia się po zdarzeniu, uszkodzenie chrząstki stawowej itp. Mój syn 8 lat, złamał rękę – nadkłykciowe ,gips miał zdjęty nie może do końca wyprostować ani zgiąć ręki,mówi że coś mu blokuje ,martwię się ,że tak zostanie zalecono nam tylko ściskanie piłeczki i zabawa z piaskiem kinetycznym,bardzo proszę o informacje gdzie mogę udać się lub propozycje z Wrocławia, dziękuję Witam, Powinna się Pani zgłosić do rehabilitanta, który zajmuje się rehabilitacją ortopedyczną. Z jakiego miasta Pani pochodzi? Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam, córeczka 5 lat złamanie nadkłykciowe, miala gips i druty 5tyg. Zdjęte 3 tyg temu. Wg lekarza wszystko dobrze, ręka już się prawie prostuje, jednak zauważyłam że córka trzyma na pół zgięte palce (mały i serdeczny) pytałam czy może je wyprostować- wtedy pomaga sobie drugą ręka, palce dają się wyprostować jednak wygląda jakby sprawiało jej to trudność (beż pomocy 2 ręki) nie mamy żadnej rehabilitacji na ten moment, jedyne zalecenia żeby rękę używać w miarę normalnie i basen. Proszę o poradę. Witam Pani Małgorzato, Na pewno rękę powinien zobaczyć specjalista. Trzeba ocenić, skąd wynika ograniczenie ruchomości palców. Jest kilka możliwości. Czasami w czasie urazu kostnego dochodzi do współistniejących uszkodzeń ścięgien lub nerwów. Trzeba na pewno ocenić siłę mięśniową innych palców, sprawdzić czy jest to tylko niedowład wybiórczy dwóch palców. Bez obejrzenia ręki, nie jestem w stanie nic zasugerować. Bardzo dziękuję za odpowiedź. Akurat dziś mieliśmy kontrolną wizytę, lekarz powiedział że mogło sojsc do rozciągnięcia nerwu/ścięgna (proszę wybaczyć jeśli źle się wysławiam, mieszkamy w UK i medyczne- angielskie nazwy nie są mi aż tak znane) więc mniejsze mięśnie od wewnętrznej strony dłoni są jakby mniej sprawne. Mamy ruszać ręką normalnie i ćwiczyć chwyt. Zobaczymy jak będzie przy następnej kontroli. Za każdą radę i podpowiedź dziękuję. Dzień dobry Moja córeczka 5 lat prawy Łokietek. W opisie złamanie nasady dalszej kości ramiennej. Gips. Po tygodniu, na kontroli odesłano nas do Warszawy, do szpitala na Niekłańską. Tam RTG przez gips i opis stan po złamaniu kłykcia przyśrodkowego. Ustawienie części kostnych jest prawidłowe. Kolejna wizyta gips do RTG zdjęty. Lekarz mówi, że wcześniej nie było widać jest złamany staw. Kazał rehabilitować do wtedy kontrola u profesora… I ew ingerencja chirurgiczna. Chodzimy do fizjoterapeuty dziecięcego. Chciałam umówić do Pani wizyte ale terminarz podaje dopiero 🙈😔 Dobry wieczór,jestem mamą 38 letniego syna,który mieszka we Francji,26 sierpnia wkręcając żarówkę,stojąc na taborecie przewrócił się i doszło do złamania kości głowy promieniowej dnia dzisiejszego syn był piec razy przerwy cos niedobrego się dzieje,tydzień temu przeszedł piątą operacje ponieważ dochodziło do obluzowana protezy i lekarz stwierdził,ze teraz proteza będzie mocowana drutami,po operacji okazało się,ze była infekcja,wyczyścili,zamocowali implant,reka w gips,były antybiotyki i po czterech dniach wypis do syn ma mocny bol i mówi,ze czuje tak jak poprzednio,ze czuje jakby cos się znowu wizyta w szpitalu,skany już wycieńczony tymi operacjami,bólami i mi pomoc,co może być przyczyną takiego stanu,co jest nie tak,ze tak się dzieje,jesteśmy Dzień dobry Czy może Pani polecić jakiegoś dobrego fizjoterapeutę z Warszawy. Syn po złamaniu awulsyjnym nadkłyckia przyśrodkowego w łokciu lewej ręki. Pozdrawiam Agnieszka Witam Pani Agnieszko, Zapraszam do kontaktu przez formularz kontaktowy na stronie. Chętnie podpowiem, gdzie można się udać. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Potrzebuje dobrego rehabilitanta. Jestem z Warszawy. Dziś mialam skaplikowana operacje łokcia Witam, Obecnie przebywam na macierzyńskim. Polecam Piotra Pietrzaka Rehmedis Warszawa Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam 20 maja stwierdzono u mnie nieprzemieszczone złamanie głowy kości promieniowej w łokciu. 10 dni ręka była w łusce gipsowej, potem 4 tygodnie w stabilizatorze. Od 5 i pół tygodnia ćwiczenia i basen. Niestety zakres ruchu ograniczony: nie mogę zgiąć ręki do barki (80-90 stopni), nie mogę też w pełni wyprostować ręki. Niestety ćwiczenia i basen nie dają już postępu (niby po rozgrzaniu ręka lepiej się prostuje, ale potem linia ręki powraca do zgięcia; jakby postęp wyniakający z ćwiczeń się zatrzymał – obecnie 7 i pół tygodnia od urazu). Jak długo trwa rehabilitacja łokcia? Czy jest szansa na powrót do normalnego zakresu ruchu. Prosiłbym o rekomendację fizjoterapeuty od łokcia w Poznaniu. Pozdrawiam Witam, Po tego typ złamaniu niezbędna jest praca z fizjoterapeutą. Powrót zakresu ruchu jest bardzo indywidulany. U niektórych osób trwa 2-3 miesiące u innych dużo dłużej. Witam Moje 4 letnie dziecko jest po złamaniu nasady bliższej kości lokciowej bez przemieszczenia, w szybie gipsowej 3 tyg , os tygodnia bez gipsu, rączka nie do końca da się wyprostować na razie oraz często paluszki zostawia w ułożeniu jak w gipsie , lekarka stwierdziła, ze w tym wieku powinno dziecko wrócić szybko samo do pełnej sprawności i żeby pojawić się za miesiąc na kontrolę. czy są jakies wskazania do rehabilitacji od razu po ściągnięciu gipsu , boje się ze przegapimy okres kiedy można to jeszcze doprowadzić do sprawności. Czy po prostu mobilizować dziecko do ruchliwości i czekać tem miesiąc ? Pozdrawiam Witam, U dzieci rzeczywiście zazwyczaj zakres ruchu wraca samoistnie. Są jednak przypadki, gdzie potrzebne są zabiegi. Proszę obserwować rękę. Jeżeli zakres nie będzie się poprawiał w ciągu najbliższego tygodnia, zaleciłabym jednak rehabilitanta. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Witam, jestem dziesiąty tydzień po operacji łokcia, kość która wchodzi w tzw. Jabłko wyskoczyła i była delikatnie nadkruszona, miałem operacje gdzie zostały założone 3 śruby i blaszka. Dwa tygodnie po operacji mając szynę, zacząłem rehabilitacje zgodnie se wskazaniami ze szpitala. Pomimo upływu czasu i odbytych 18-stu rehabilitacji po godzinie każda, nie mogę za bardzo zginąć ręki a o wyprostowaniu mogę całkowicie zapomnieć, ręka utrzymuje się cały czas w kacie 90 stopni. Mój rehabilitant rozkłada ręce. Proszę o pomoc i wskazówki poniewAz jestem bezsilny… Witam, Żeby przeanalizować Pana przypadek, musiałabym zbadać łokieć, oraz obejrzeć aktualne zdjęcie. Łokieć powinien także obejrzeć lekarz, który operował. Niestety nie jestem w stanie na odległość stwierdzić, co jest przyczyną trudności w odzyskaniu zakresu ruchu. przyczyn może być kilka. Po pierwsze należy ocenić, czy wszystkie elementy kostne są prawidłowo ustawione, czy nie ma ciała wolnego w stawie. Po drugie, jaki rodzaj rehabilitacji miał Pan wykonany, jaki czas upłynął od zabiegu, czy utrzymuje się obrzęk. Zachęcam do wizyty. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Zmagam się już rok z urazem, jest o wiele lepiej, ale nadal nie prostuje ręki, wiele rehabilitacji, więc podobna sytuacja, rehabilitanci rozkładali ręce 🙁 w rezultacie zostało czekanie na artrolizę stawu łokciowego,chyba jedyny ratunek. Życzę dużo zdrowia i wytrwałości. Witam, Mialam operacje łokcia po wywrotce na rowerze śruby śrudszpikowe. Po roku następna operacja wyciągnięcie śrub. Lekarz zalecił 2 tyg po pierwszej operacji dzwiganie pustego kubka oraz ściskanie piłeczki. Łokieć sprawny wszystko super. Witam Mam 52 lata i miałem złamanie nasady bliższej głowy kości promieniowej( złamanie wieloodłamowe z przemieszczeniem) , dlatego miałem zabieg protezoplastyki głowy kości promieniowej prawej typu Biomet ( głowa 24)12,trzpień( 8)28. Dzisiaj jest .2019 .Rehabilitację wolny termin mam dopiero od Bardzo prosze o pomoc jakie cwieczenia mogę robic,a robię tylko wyprosty ręki bez obciążenia i towarzyszy przy tym duży ból w zgięciu, mam już zanik mięśnia -bicepsu . Czy mogę użyć jakiegoś obciążenia do ćwiczeń i jakie max. obciążenie? Pozdrawiam Witam, niestety nie mogę odpowiedzieć na to pytanie. Żeby dobrać odpowiednie ćwiczenia należy zbadać Pana łokieć i przeanalizować badania obrazowe. Protezoplastyka głowy kości promieniowej to poważny zabieg. Pacjenci bardzo różnią się pod względem funkcji stawu. Zalecam zgłoszenie się fizjoterapeuty szybciej niż za miesiąc przynajmniej na kilka wizyt. Nauczy Pana technik do pracy domowej. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Dzień dobry, Szukam osoby, która potrafiłaby rzetelnie ocenić moją niesprawność w obrębie stawu łokciowego. Ok. 2 lata temu miałem wypadek na rowerze. Rezonans wykazał kompresyjne złamanie główki kości ramiennej (łokieć) oraz złamanie kości promieniowej (o ile sobie przypominam określone jako rozszczepienne). Nie było leczenia operacyjnego. Wdrożono zabiegi z wykorzystaniem osocza (PRP), które w relatywnie krótkim czasie pomogły (lub czas zrobił swoje) uporać się z ogromnym bólem. Było kosztownie, ale nie do końca skutecznie. Deficyt w zgięciu/wyproście określono na 7%. Jestem osobą aktywną, trenuję kalistenikę w dużych objętościach treningowych. Brak wyprostu, bóle promieniujące od łokcia przez całe przedramię, bardzo utrudniają mi wykonywanie ćwiczeń wielostawowych (podciąganie, pompki, ćwiczenia na poręczach) czy figur statycznych. Pomijam brak symetrii ciała podczas aktywności. Bardzo proszę o szczerą opinię czy jest szansa na usprawnienie ruchomości/likwidację bólu po takiej kontuzji i po takim czasie od jej wystąpienia 🙂 Witam, Z jakiego miasta Pan pochodzi? Jestem z Warszawy. Proszę o wysłanie maila przez formularz kontaktowy, podpowiem, gdzie się udać. Pozdrawiam Czy udało się Panu uzyskać pomoc? Wrócił Pan do kalisteniki? Mam złamany łokieć po 6 tygodniach zdjeli gips nie moge zgiac łokcia Powinien Pan jak najszybciej skontaktować się z fizjoterapeutą. Zabiegi powinien być rozpoczęte jak najszybciej, oczywiście jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań. Witam córką lat 6 złamała rękę w łokciu ,, nadklykciowe złamanie kości ramiennej z przemieszczeniem ‘ skladans operacyjnie plis 3 druty wczoraj sciagniety gips po tyg zaczynamy ćwiczyć reke nie wyprostuje się do końca tylko odp połowy jak długo może trwać taki stan ? W takich przypadkach warto wspolpracować z fizjotrapeutą, co przyśpieszy powrót funkcji. Ciężko jednoznacznie określić czas powrotu zakresu ruchu, to sprawa dość indywidulana. Witam. Moja córka 28, 12 ,2019 r złamała łokieć. Niestety skończyło się na interwencji chirurgicznej. Wspomnę tylko że 9 szwów i druty. Po miesiącu druty zostały usunięte i powstał przykurcz. Lekarz w szpitalu prowadzacy córkę od początku mówił że rechabilitacja potrzebna jest na już. Po 6 dniach pojechaliśmy ściągnąć szwy i po skierowanie na rechabilitacja. Lekarz w przychodni chirurgii dziecięcej stwierdził że nie ma takiej potrzeby. Córka jest rechabilitowana prywatnie od dnia ściągnięcia szwów i robi postępy. Czeka nas długa rechabilitacja. Witam, Miałem złamanie końcówki kości łokciowej, założoną miałem longetę gipsową na 3 tygodnie, teraz mam jeszcze temblak lekarz zalecił mi na własna rękę ćwiczenia po zdjęciu longety. (prostownie i zginanie ręki w łokciu ile dam rade). Dziś minęło 5 tygodni od złamania, ręki do końca zgiąć nie mogę boli mnie, wyprostować też nie daje rady do końca. Czy normalne jest że ręka mnie boli jak nią ćwicze? I czy można spać bez temblaka- tak właśnie robię. opuchlizny żądnej nie ma, wydaje mi się że jak nie ćwiczyłem to mniej bolao. Witam, W przypadku tego typu złamań niezbędna jest terapia manualna. 5 tygodni po zdjęciu gipsu to jeszcze dobry czas, żeby zgłosić się do terapeuty. Oczywiście zdarzają się osoby, które samodzielnie są w stanie zwykłymi ćwiczeniami rozpracować ruchomość w stawie. Niestety nie zawsze to się udaje. Jeśli chodzi o temblak to nie mogę nie więcej powiedzieć bez badania i oceny badań obrazowych. Staw może delikatnie boleć w trakcie ćwiczeń, ale może też być to kwestia tego, że pewne ruchy robi Pan zbyt mocno. Ból może też wynikać z ograniczenia ruchomości…są to trudne sprawy i dlatego zachęcam do niezwłocznej konsultacji z fizjoterapeutą. Pozdrawiam Ewelina Prekiel ja jestem leczona na terenie Niemiec , bo tu mieszkam miałam już cztery operacje łokcia teraz mi usunięto śruby mam bardzo opuchnięta ręke i mnie okropnie boli co ja mam robić czekam na rehabilitcje na KUROT , na AOK jestem już dwa lata witam, Niestety trudno coś więcej powiedzieć, ponieważ nie znam dokładnie przypadku. Z pewnością w Niemczech ma Pani dostęp do rehabilitacji na bardzo wysokim poziomie. Pozdrawiam Ewelina Prekiel witam, Niestety trudno coś więcej powiedzieć, ponieważ nie znam dokładnie przypadku. Z pewnością w Niemczech ma Pani dostęp do rehabilitacji na bardzo wysokim poziomie. Pozdrawiam Ewelina Prekiel To super, ze tak szybko. A w moim przypadku jest cos dziwnego. Operacja zrobiona gips zdjeto nie zastosowano ortezy, bo podobno nie mozna do tego typu zlamania. Odwlekanie wizyt co cztery tygodnie, po operacji zabroniono prostowac reke i umieszczono na luznym slingu. Nie bolalo za mocno, jeszcze nie zalecono rehabilitacji I lokiec nie chce sie wyprostowac. Rano maly brazowy siniaczek na przegubie reki sie pojawia i slaba widocznosc naczyn zylnych na dloni. Dzis ide do lekarza I nie poddaje sie jeszcze, prawie 2 miesiace? Moja córka po złamaniu łokcia chodziła na rehabilitację w Krakowie do jednego z gabinetów Cała rehabilitacja po zdjęciu gipsu do tego żeby ruszała normalnie to trwała ok. miesiąca, natomiast, żeby się zaczęła na tej ręce opierać i żeby mięśnie się jej odbudowały, to jeszcze z dwa miesiące to trwało. Teraz to nawet nie pamięta, że takie coś miało miejsce. Witam , złamanie bliższej nasady kości promiennej łokcia lewego, szyna od 30 sierpnia do lekarz kazał zdjąć i założyć ortezę bez blokady abym ćwiczyła zgięcie i wyprost. Trochę się boje,czy te ,5 dni w gipsie to nie za krotko? Kiedy mogę się udać do fizjo aby zacząć ćwiczyć? Niektórzy mówią,aby dopiero po 2 tygodniach…inni że jak zdejmę ortezę… co człowiek to inna o wskazówki Witam, rehabilitację rozpoczynamy w momencie, gdy lekarz stwierdzi pełen zrost. Wskazania, co do rehabilitacji powinien dać lekarz, który ocenia Pani przypadek. Standardowo gips zakłada się na 5-6 tygodni, następnie rozpoczynamy fizjoterapię. W początkowym etapie można pracować bezpiecznymi technikami tkanek miękkich. Pozdrawiam Ewelina Prekiel Dodaj komentarz Może Cię zainteresować Dlaczego ćwiczenia rozciągające odcinek szyjny są tak popularne? Pomimo że ćwiczenia rozciągające są bardzo popularnych sposobem leczenia wszelkich dolegliwości bólowych narządu ruchu, tak naprawdę w wielu sytuacjach przeceniamy ich działanie. Zauważcie, że część osób wprowadza tego typu działania w przypadku większości schorzeń narządu ruchu. Popularność ćwiczeń rozciągających odcinek szyjny wynika z kilku względów…. Wielokrotnie na moim blogu poruszałam temat tendinopatii, czyli zmian degeneracyjnych ścięgien. Dziś krótki podsumowanie. 9 faktów na temat schorzeń ścięgien. 1. Przyczyną tendinopatii są nie tylko nadmierne obciążenia ścięgna Wiele osób uważa, że przyczyną tendinopatii jest zbyt duże obciążenie ścięgna np. w czasie aktywności fizycznej. Badania pokazują, że ważniejszym czynnikiem jest nagła zmiana obciążenia ścięgna… Staw barkowo-obojczykowy- najważniejsze informacje Żeby lepiej zrozumieć mechanizm urazu stawu barkowo-obojczykowego, musicie poznać podstawowe informacje na temat jego budowy. Staw ten stanowi część całego kompleksu barkowego. Utworzony jest przez koniec barkowy obojczyka i wyrostek barkowy łopatki. Nie działa w odosobnieniu. Współpracuje razem ze stawem ramiennym i mostkowo-obojczykowym, dzięki czemu łopatka porusza się po żebrach. Wszystkie powyższe elementy… Nazywam się Ewelina Prekiel i jestem fizjoterapeutką. Moja pasją jest ortopedia i wszystko, co związane z narządem ruchu. Inspiracją do pisania artykułów są moi pacjenci, ich codzienne problemy i pytania. Staram się w przystępny sposób wyjaśnić zagadnienia medyczne, zawsze w oparciu o najnowsze doniesienia naukowe i własne doświadczenia. Moją pracę zawodową rozpoczęłam 9 lat temu. Od tego czasu specjalizuje się w ortopedii. Zajmuję się rehabilitacją po urazach i zabiegach operacyjnych, w bólach ostrych i przewlekłych narządu ruchu a także w wadach postawy. Wspólpracuję z młodymi sportowcami w zakresie prewencji i leczenia urazów. Stopa Bark Klatka piersiowa Kolano Miednica Kręgosłup Łokieć Kończyna górna Biodro Kończyna dolna Bóle stawów Z cyklu FizjoCiekawostki Menu © 2021 Fizjomind E. Prekiel. Wszystkie prawa zastrzeżone Zwichnięcie stawu ramiennego następuje zwykle po upadku na wyprostowane ramię. Wybity bark jest kontuzją wymagającą pilnej interwencji ortopedycznej. Konieczne jest bezpieczne nastawienie stawu ramiennego oraz ocena wtórnych uszkodzeń. Celem postępowania jest przywrócenie sprawności kończyny górnej oraz profilaktyka ponownych zwichnięć barku. Dowiedz się, jak wygląda leczenie wybitego barku. Staw ramienny - budowa Zwichnięcia stawu barkowego (stawu ramiennego) należą do najczęstszych zwichnięć w obrębie układu ruchu, głównie ze względu na budowę tego stawu. Jest on utworzony przez dużą głowę kości ramiennej oraz stosunkowo płytką panewkę łopatki. Panewka uzupełniona jest przez włóknisto-chrzęstny obrąbek stawowy. Stosunek wielkości głowy do panewki wynosi około 3:1, co umożliwia wykonywanie ruchów o bardzo dużym zakresie, jednocześnie predysponując do podwichnięć i zwichnięć tego stawu. Mechaniczna stabilizacja stawu zapewniana jest głównie przez obrąbek stawowy oraz więzadła: kruczo-ramienne, obrąbkowo-ramienne i kruczo-barkowe. Funkcjonalną stabilność stawu ramiennego nadają mięśnie obręczy barkowej, głównie mięśnie wchodzące w skład tzw. stożka rotatorów: mięsień nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy i obły mniejszy. Jak wygląda wybity bark – objawy zwichnięcia stawu ramiennego Zwichnięcie stawu ramiennego jest zwykle wywołane mechanizmem pośrednim – do urazu dochodzi wskutek upadku na wyprostowane ramię. Zwiększone ryzyko kontuzji występuje u osób, u których w przeszłości doszło już do podwichnięcia lub zwichnięcia barku. Objawy zwichniętego barku ograniczenie ruchomości o typie sprężynowania i ból w momencie próby poruszania ramieniem, możliwe zniekształcenie obrysu stawu barkowego – boczne wpuklenie mięśni świadczące o pustej panewce łopatki i przemieszczeniu głowy kości ramiennej. Jeśli doszło do samoistnego nastawienia stawu (głowa kości ramiennej powróciła na swoje miejsce), objawem może być ból w trakcie poruszania kończyną oraz uczucie niestabilności stawu (brak kontroli mięśniowej nad ustawieniem głowy kości ramiennej). Zwichnięty bark - pierwsza pomoc Kontuzjowany staw barkowy należy unieruchomić, np. poprzez zastosowanie temblaka lub przywiązanie kończyny do tułowia z wykorzystaniem dostępnego ubrania. Silny ból może został złagodzony poprzez obłożenie barku zimnym okładem (np. kostkami lodu zawiniętymi w ręcznik). Samodzielne nastawienie barku jest zbyt niebezpieczne ze względu na możliwość wystąpienia powikłań w postaci dodatkowych uszkodzeń obrąbka i/lub chrząstki stawowej stawu ramiennego. W każdym przypadku należy udać się do lekarza ortopedy celem oceny struktur stawu barkowego i zaplanowania odpowiedniego leczenia warunkującego przywrócenie stabilności stawu. Kasia z recepcjiDoznałeś urazu barku?Zdiagnozuj kontuzję u jednego z naszych doświadczonych ortopedów w Krakowie. Umów wizytę u ortopedy Wybity bark – rodzaje zwichnięcia W zależności od typu zwichnięcia głowa kości ramiennej przemieszcza w określonym kierunku: zwichnięcia przednie (pod wyrostek kruczy lub pod obojczyk), zwichnięcia dolne (w kierunku pachy), zwichnięcia tylne, zwichnięcia górne, zwichnięcia piersiowe (w kierunku żeber). Powikłania zwichniętego barku Najczęstszym powikłaniem zwichnięcia stawu ramiennego są uszkodzenia obrąbka stawowego grożące rozwojem niestabilności mechanicznej stawu. Stan ten cechuje patologiczne zwiększenie ruchomości w stawie w sensie translatorycznym – głowa kości ramiennej wykazuje tendencję do częstego zsuwania się poza obszar panewki łopatki, powodując uszkodzenia chrząstki stawowej i przewlekły ból barku. Nawykowe zwichnięcie barku może także stanowić zaniedbanie lub nieprawidłowy efekt postępowania po zwichnięciu barku. W momencie zwichnięcia może ponadto dojść do powstania ubytku w chrząstce stawowej głowy kości ramiennej i/lub uszkodzeń ścięgien mięśni, np. naderwania ścięgien stożka rotatorów. Przemieszczenie się głowy kości ramiennej może być również przyczyną ucisku nerwu i powstania zaburzeń czucia w obrębie kończyny górnej. Późnym powikłaniem zwichnięcia jest przedwczesny rozwój choroby zwyrodnieniowej stawu ramiennego. Diagnostyka urazów barku Wizyta u ortopedy Lekarz ortopeda dokładnie bada kontuzjowany bark i zleci wykonanie dodatkowych badań. Na miejscu możliwe jest przeprowadzenie badania USG, które pozwala rozpoznać uszkodzenia więzadeł, ścięgien mięśni oraz rodzaj przemieszczenia głowy kości ramiennej. Badania obrazowe Badania obrazowe przydatne w diagnostyce zwichnięć stawu to: rezonans magnetyczny barku - pozwala precyzyjnie ocenić lokalizację i typ uszkodzeń obrąbka stawowego, jest to badanie niezbędne w planowaniu operacyjnego leczenia mechanicznej niestabilności stawu, zdjęcia RTG – wskazują na towarzyszące złamania kości, np. złamania panewki łopatki lub awulsyjne oderwanie tkanki kostnej w miejscu przyczepu ścięgien lub więzadeł do kości. Postępowanie - jak nastawić bark Czy nastawianie barku boli? Nastawienie barku odbywa się w znieczuleniu oraz w warunkach zwiotczenia mięśni barku. Celem takiego postępowania jest minimalizacja ewentualnego urazu tkanek spowodowanego nastawieniem. Dzięki znieczuleniu pacjent nie powinien odczuwać bólu w momencie nastawienia. Obecnie stosowanych jest bardzo wiele metod nastawiania zwichniętego barku (Arlta, Hipokratesa, Kochera) – wybór metody zależy głównie od kierunku przemieszczenia głowy kości ramiennej. Po nastawieniu barku konieczne jest wykonanie kontrolnego badania RTG. Leczenie zwichnięcia barku i jego powikłań Leczenie zachowawcze – rehabilitacja Po nastawieniu barku kończyna stabilizowana jest w specjalnej ortezie. Długość utrzymywania unieruchomienia jest określana przez lekarza ortopedę. W trakcie rekonwalescencji wskazany jest udział pacjenta w rehabilitacji. W początkowym okresie fizjoterapia ma na celu zapobiec zesztywnieniu barku oraz zanikom mięśni. Gdy lekarz ortopeda pozwoli na uruchomienie barku, fizjoterapia ma na celu stopniowe i bezpieczne przywrócenie zakresu ruchu w stawie ramiennym. Ważne jest ponadto poprawne aktywowanie mięśni czynnie stabilizujących staw ramienny. Leczenie zachowawcze możliwe jest po zwichnięciach barku przebiegających bez powikłań, tj. bez uszkodzeń obrąbka stawowego, złamań kości czy urazów ścięgien mięśni. Leczenie operacyjne Mechaniczna niestabilność stawu ramiennego wynikająca z urazów obrąbka stawowego może być leczona jedynie operacyjnie. Podobnie towarzyszące uszkodzenia stożka rotatorów u aktywnych osób wymagają chirurgicznego zaopatrzenia. Procedury te przeprowadza się w ramach artroskopii barku wykonywanej w znieczuleniu ogólnym. Poważniejsze złamania bliższej nasady kości ramiennej mogą w pewnych przypadkach wymagać anatomicznego nastawienia odłamów i stabilizacji podczas zabiegu wykonywanego metodą „na otwarto”. Jak długo boli zwichnięcie barku? Pozbycie się dolegliwości bólowych, przywrócenie stabilności barku oraz powrót do pełnej sprawności wymagają przede wszystkim dyscypliny i zaangażowania pacjenta w proces rehabilitacji. Wskazany jest udział przynajmniej w 2 sesjach rehabilitacji w tygodniu pod opieką fizjoterapeuty. Podczas terapii zwiększany jest zakres ruchu oraz wzmacniane mięsnie obręczy barkowej. Cały proces nadzorowany jest przez lekarza ortopedę – wizyty kontrolne umożliwiają obiektywną ocenę stanu struktur barku oraz bezpieczne przejście do kolejnego etapu usprawniania. Jest to szczególnie istotne, jeśli uprawiasz sport angażujący kończynę górną lub wykonujesz prace fizyczne. Powrót do wykonywania codziennych czynności jest możliwy u większości pacjentów po 3 miesiącu od rozpoczęcia leczenia zachowawczego. Rekonwalescencja po zabiegu operacyjnym może trwać dłużej – przywrócenie pełnej sprawności operowanego barku może nastąpić nawet po 6-9 miesiącach. Zależy to głównie od rozległości zaopatrywanych uszkodzeń (naprawa obrąbka stawowego, plastyka więzadeł, naprawa uszkodzeń chrząstki stawowej, szycie zerwanych ścięgien mięśni stożka rotatorów). Kasia z recepcjiMasz wątpliwości lub dodatkowe pytania dotyczące leczenia zwichniętego stawu ramiennego? Umów wizytę u lekarza ortopedy i uzyskaj indywidualny plan leczenia dopasowany do stanu Twojego barku. Umów wizytę u ortopedy miesiac temu zlamam nasade blizszej kosci ramiennej, ponad 3 tyg, mialam gips Dessaulta, teraz nosze chuste. Reka boli przy kazdym ruchu, powoli podnosze ja na podwieszeniu, ale nie mam nad nia za duzej wladzy, bol przy ruchu jest Po kontroli zostawino chuste na kolejne 10 dni. Czy to normalne bóle po takim czasie? boje sie co bedzie jak wroce do pracy. Rehabilitacja z tego co wiem to ponad pol roku czekania. KOBIETA, 59 LAT ponad rok temu Trening na zdrowy kręgosłup Coraz więcej osób zmaga się z wadami postawy. Wszystko przez siedzący tryb życia. Jeździmy samochodem, potem pracujemy przed komputerem, a nasze plecy cierpią. Sprawdź, jakie ćwiczenia wzmocnią kręgosłup. Jeszcze się nie zrosła kość 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Złamanie dalszej nasady kości promieniowej – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Złamanie nasady bliższej kości przedramienia – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Czy ograniczone ruchy po złamaniu kości śródręcza będą wymagały rehabilitacji? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Złamanie nasady kości łokciowej u 38-latka – odpowiada Aleksander Ropielewski Rehabilitacja w domu po złamaniu obu trzonów kości prawego przedramienia – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Bóle ręki po złamaniu podgłowowym kości ramiennej – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska O czym świadczy ból ręki po złamaniu kości promieniowej? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Złamana kość ramienna u noworodka – odpowiada dr Łukasz Michalak Niezrośnięta kość po 8. tygodniach noszenia gipsu – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Jak długo może trwać L4 po złamaniu kości promieniowej? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk artykuły Strona internetowa ma charakter informacyjno-edukacyjny. Funkcjonuje na zasadzie serwisu tematycznego, służącego poszerzaniu świadomości Użytkowników w zakresie związanym z zagadnieniami fizjoterapii, ortopedii, traumatologii, reumatologii, szeroko rozumianego zdrowia. Autorzy strony dołożyli wszelkich starań, aby zamieszczone na niej treści były kompletne i zgodne ze stanem współczesnej medycyny. Jednak nie ponoszą odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody powstałe w wyniku korzystania z treści na niej zawartych. Informacje i artykuły dostępne w ramach Serwisu służą jedynie do celów informacyjnych. Korzystanie z treści zawartych w serwisie nie może być traktowane jako porada lekarska lub fizjoterapeutyczna. W przypadku występowania wszelkich zdrowotnych problemów konieczny jest bezpośredni kontakt z fizjoterapeutą, lekarzem. Treści uzyskane przez Użytkowników z Serwisu nie stanowią usługi lub czynności składającej się na działalność leczniczą w rozumieniu art. 3 ustawy o działalności leczniczej. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za decyzje podjęte na podstawie wyżej wymienionych treści informacyjnych, a w szczególności za konsekwencje zdrowotne z tego wynikłe. Żadna informacja zamieszczona na nie stanowi oferty w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Strona podaje linki do innych stron www jedynie w celu informacyjnym. Autorzy strony nie ponoszą odpowiedzialności za treści, materiały, filmy lub funkcjonowanie tych stron. Komunikaty i materiały udostępniane redaktorom strony włączając wszelkie dane, pytania, komentarze lub sugestie nie będą traktowane jako poufne. Autorzy strony nabywają nieodpłatne prawo do powielania, wykorzystania oraz używania i dystrybuowania takich informacji bez żadnych ograniczeń. Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów dostępnych na stronie, w tym drukowanie lub kopiowanie, może odbywać się jedynie i wyłącznie dla użytku prywatnego z bezwzględną koniecznością podania źródła materiałów Chcąc korzystać z serwisu należy zaakceptować powyższy regulamin.

złamanie nasady bliższej kości ramiennej zdjęcia